Μετά τη Χώρα Σφακίων, πήραμε το δρόμο για την Ανώπολη και ύστερα από ενάμιση χιλιόμετρο, αφού παρκάραμε το αυτοκίνητό μας στο πλάτωμα μιας στροφής, βάλαμε τα άρβυλά μας και με το σακίδιο στην πλάτη, πήραμε το μονοπάτι που έδειχνε μια κίτρινη και μαύρη πινακίδα με την επιγραφή Ε4. Χρειάστηκαν δύο ώρες για να διανύσουμε τεσσερισίμισι χιλιόμετρα, μια διαδρομή μερικές φορές δύσβατη που μας προκάλεσε εναλλασσόμενα συναισθήματα. Χτυποκάρδια για κάποια δύσκολα περάσματα, χαρά για την ανακάλυψη των Γλυκών Νερών, μία από τις πιο συγκλονιστικές παραλίες αυτής της πλευράς του νησιού, και την άφιξη στον τελικό προοροσμό μας στο Λουτρό την ώρα του λιοβασιλέματος.
Η διαδρομή ξετυλίγεται κατακόρυφα στη θάλασσα, σ' ένα χαλικόστρωτο και ανάμεσα από μεγάλους ογκόλιθους, που προσπερνάμε με προσοχή περπατώντας σύρριζα στο βράχο. Σε μερικά σημεία το ψηλό οδοντωτό τοοίχωμα μας προσφέρει θαλάσσιες μικρογραφίες που κόβουν την ανάσα. Μια παλέτα με φανταστικά χρώματα, το μπλε κοβάλτιο που έχουν τα βαθιά νερά, κοντά στις στενές κοιλότητες των βράχων παίρνει την απόχρωση του γαλάζιου τυρκουάζ και συγχωνεύεται με το σμαραγδένο πράσινο της θάλασσας που λάμπει κάτω από τον ήλιο.
Μετά από μία ώρα κατάβασης φθάνουμε στα Γλυκά Νερά, μια εκτεταμένη ασημένια γλώσσα ξηράς που προστατεύεται από ένα ψηλό συμπαγές τείχος οπαλιοειδούς ασβεστόλιθου. Το όνομα της παραλίας οφείλεται στην παρουσία φυσικών φλεβών γλυκού νερού, που αναβλύζουν σε διάφορα σημεία. Μεγάλα πέτρινα κυκλικά στεφάνια με χοντροκομμένα σκαλάκια σοφά τις προστατεύουν και δηλώνουν την παρουσία τους.
Τα Γλυκά νερά είναι προορισμός γυμνιστών, μερικοί από αυτούς συμπεριφέρονται "σα στο σπίτι τους", προσεκτικοί φύλακες να μη μολυνθούν οι πηγές του νερού. Μας προτρέπουν να χρησιμοποιήσουμε το νερό από τα δοχεία που είναι ήδη γεμισμένα και με τη σειρά μας να φροντίσουμε να τα αφήσουμε γεμάτα, για τον επόμενο που θα τα χρειαστεί. Μόνο δύο-τρία αλμυρίκα και αυτοσχέδιες σκηνές από μεγάλα κλαδιά δέντρων και πολύχρωμα πανιά προσφέρουν προφύλαξη από τον ήλιο. Στη δυτική άκρη, υπάρχουν ένα μικρό μπαρ που νοικιάζει ξαπλώστρες και μια σκάλα όπου μπορούν να δέσουν μικρές βάρκες (η τελευταία για το Λουτρό φεύγει στις 17:00, ενώ για τη Χώρα στις 17:30).
Ξανανεβαίνουμε τη βουνοπλαγιά στα δυσικά για περίπου δέκα λεπτά, παρακάμπτουμε το άσπρο ξωκκλήσι του Τίμιου Σταυρού, που βρίσκεται πάνω στο ακρωτήριο Πούντα και κατεβαίνουμε ένα μονοπάτι που διασχίζει ένα δασάκι με πεύκα, κατευθύνεται σ' ένα σωρό από βράχια για να καταλήξει σ' ένα μικρό ερημικό, πετρώση κολπίσκο. Το μονοπάτι ανηφορίζει ξανά, λεπτή, άσπρη γραμμή παράλληλη με το βουνό, παραμένει πάντα κατά μήκος της γυμνής πλαγιάς. Μακριά στο βάθος διαφαίνεται το περίγραμμα των Λουτρών, άσπρο και μπλε, απλώνεται μακρόστενο μέσα στο φυσικό του όρμο, εγκλεισμένο ανάμεσα στο ακρωτήριο Μούρες και στις απόκρημνες νότιες διακλαδώσεις των Λευκών Ορέων.
Μετά από μία ώρα ευχάριστο περπάτημα από τα Γλυκά Νερά, φθάνουμε στον προορισμό μας. Εισερχόμαστε στο χωριό παραμερίζοντας μια μικρή καγκελόπορτα και αμέσως μας κυριεύει η αίσθηση ότι διεισδύουμε σ' ένα μυστικό κόσμο.
- Σημείο Αναχώρησης: Χώρα Σφακίων
- Σημείο άφιξης: λουτρό
- Διάρκεια διαδρομής: 2 ώρες
- Διαδρομή μέτριας δυσκολίας
- Διαδρομή ακατάλληλη για παιδιά
- Χωρίς ιδιαίτερες υψομετρικές διαφορές
- Προτεινόμενη περίοδος: Απρίλιος - Νοέμβριος
- Σηματοδομημένο μονοπάτι και πινακίδες Ε4
- Συμβουλές: Έχετε μαζί σας κανονική ποσότητα νερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου